Nami Ingkang Nuwuhaken Berkah

Bacaan: Purwaning Dumadi 35:1-15

Yakub ana ing Betel kaping pindhone

1Gusti Allah banjur ngandika marang Yakub: “Sira tata-tataa lan mangkata menyang Betel, manggona ana ing kono lan gawea misbyah konjuk marang Gusti Allah kang wus ngatingal marang sira, nalika sira ngungsi saka ngarepe Esap kakangira!” 2Yakub banjur celathu marang brayate lan sakalerehane kabeh: “Padha singkirna sakehe brahala kang ana ing tengahmu, sesucia lan salina sandhangan! 3Payo padha tata-tata lan mangkat menyang Betel, ana ing kono aku arep gawe misbyah konjuk marang Gusti Allah, kang wus nyembadani marang aku ing dina karubedanku, lan wus nunggil karo aku ana ing dalan kang dakambah.” 4Wong-wong banjur masrahake marang Yakub sakehing dewa asing kang didarbeki, mangkono uga anting-anting kang ana ing kupinge, sarta banjur dipendhem dening Yakub ana ing ngisore wit gedhe sacedhake Sikhem kono. 5Sawuse mangkono banjur padha budhalan. Kutha-kutha kang ana ing sakubenge padha ketaman ing pagiris saka Gusti Allah, temahan pada ora ngoyak marang para anake Yakub. 6Yakub banjur tekan ing Lus ing tanah Kanaan, iya iku Betel; dheweke lan sakehe wong-wong kang padha ngetutake; 7sarta tumuli ngadegake misbyah ana ing kono, lan panggonan iku dijenengake El-Betel, marga ana ing kono Gusti Allah anggone nglairake kawontenane marang dheweke nalika ngungsi saka ing ngarepe sadulure. 8Nalika samana Debora inyane Ribkah ngajal, banjur kakubur ing Betel perangan kang ngisor ana ing sangisore wit gedhe, kang katelah aran: Wit Gedhe Patangisan. 9Saulihe Yakub saka Padan-Aram, Gusti Allah ngatingali maneh sarta mberkahi. 10Pangandikane Gusti Allah marang Yakub mangkene: “Jenengira Yakub, wiwit saiki sira wus aja jeneng Yakub maneh, nanging Israel, iku dadia jenengira.” Mangkono anggone Gusti Allah netepake jenenge Israel. 11Sarta dipangandikani maneh dening Gusti Allah mangkene: “Ingsun iki Allah Kang Mahakawasa, sira bebranahana lan tangkar-tumangkara; ana bangsa, malah golonganing bangsa kang bakal dumadi saka sira, lan bakal ana raja-raja kang asale saka sira. 12Karodene tanah kang wus Sunparingake marang Abraham lan marang Iskak, iku Sunparingake marang sira lan marang turunira.” 13Gusti Allah banjur sumengka nilar Yakub mengker saka panggonan anggone mentas mangandikani mau. 14Yakub tumuli ngedegake tugu ana ing panggonan kono yaiku tugu watu lan nyaosake kurban unjukan sarta ngesokake lenga ing sadhuwure watu mau. 15Anadene panggonan anggone dipangandikani Gusti Allah mau dijenengake Yakub: “Betel”.

Kanggenipun tiyang Jawi, nami punika minangka pandonga lan pangajeng-ajengipun tiyang sepuh kangge anaknipun. Pramila nalika anak punika lair, tiyang sepuh sampun nyawisaken nami ingkang sae kangge piyambakipun. Wonten anak ingkang dipun paringi nami tokoh saking Kitab Suci, karana ing pandonga lan pangajeng-ajengipun tiyang sepuh, anak punika saged nuladha lan kagungan watak lan sifat, kados tokoh kitab suci punika. Saking pentingipun nami punika, ing tradisi Jawi, wonten tradisi gantos nami ingkang dipun tandhani srana “slametan jenang abang.” Tradisi punika dipun tindakaken nalika nami lair anak punika dipun gantos kaliyan nami ingkang enggal. Contonipun anak ingkang waunipun naminipun Ani dipun gantos Rahayu, Ribut dipun gantos Unggul. Pengajeng-ajengipun tiyang sepuh supados anakipun ingkang waunipun asring sakit-sakiten saged sehat, anak ingkang waunipun ngalami musibah saged luwar saking musibah sanesipun.

Waosan ing wekdal punika nyariosaken Yakub ingkang pinanggih Gusti Allah ing Betel kaping kalihipun. Sak derengipun Yakub sampun nate pinanggih Gusti Allah ing Betel, ing pundi Yakub menang nglawan malaikatipun Gusti. Yakub janji tansah ngabekti dan manembah namung dhateng Gusti, Yakub dipun berkahi Gusti. Nanging ing lampah gesang selajengipun, Yakub kesupen kaliyan janjinipun punika. Piyambakipun lan brayatipun taksih manembah dhateng brahala. Pramila Gusti Allah nimbali Yakub supados tindak dhateng Betel saperlu mbangun mezbah kagem manembah malih dhumateng Gusti. Yakub sadar bilih piyambakipun sampun nebih lan tumindak dosa ing ngarsanipun Gusti. Lajeng Yakub ngajak sedaya anggota brayatipun dhateng Betel. Sedaya brayatipun kasuwun bucal sedaya rupi-rupi brahala ing badanipun, wujud nyuceni diri ing ngarsanipun Gusti. Ing Betel punika, Gusti Allah netepi janji-Nipun dhateng Yakub. Nami Yakub dipun gantos Israel. Wiwit ing dinten punika sarana nami Israel, gesangipun Yakub ewah, piyambakipun lan brayatipun langkung setya lan tresna namung dhumateng Gusti.

Saking nami punika wonten pandonga lan pangajeng-ajeng tiyang sepuh dhateng kita. Pramila nami punapa kemawon ingkang dipun paringaken tiyang sepuh dhateng kita, kedah kita sukuri. Mangga kita nindakaken gesang ingkang sae, gesang ingkang maedahi kangge sesami kita, awit saking nami kita punika tuwuh berkah saking Gusti.

(Pdt.Adhitya CN)