Ngudi Gesang Ingkang Wicaksana

Bacaan: Mazmur 90:12-17

12Kawula mugi sami Paduka wulang ngetang dinten kawula ing saleresipun, supados sageda sami angsal manah ingkang wicaksana. 13Dhuh Yehuwah, Paduka mugi karsaa wangsul, — ngantos benjing punapa? — saha mugi karsaa melasi dhateng para abdi Paduka. 14Mugi ing wanci enjing kawula sami Paduka tuwuki ing sih-susetya Paduka temah kawula lajeng sami surak-surak lan bingah-bingah salami kawula gesang. 15Kawula mugi sami Paduka paringi kabingahan ingkang satimbang kaliyan dangunipun dinten-dinten anggen Paduka ngganjar karibedan, sarta satimbang kaliyan dangunipun taun-taun anggen kawula ngraosaken cilaka. 16Pakaryan Paduka mugi sageda tiningalan dening para abdi Paduka, saha kamulyan Paduka dening anak-anakipun. 17Kamirahaning Pangeran Allah kawula, mugi ngayomana kawula, saha Paduka mugi karsaa nyantosakaken pandameling tangan kawula sadaya, inggih pandameling tangan kawula sadaya punika mugi kasantosakna.

Kitab Mazmur 90 ingkang dados waosan kita punika, isinipun bab pandonganipun Nabi Musa. Wonten pandonganipun, Nabi Musa ngakeni bilih Gusti Allah punika dados pangungsenipun. Ngakeni bilih manungsa punika kados lebu ingkang kebak karingkihan. Kados tuwuhing suket, ing wanci enjing sekar saha seger tuwuhipun, sontenipun sampun lesah lajeng alum. Nabi Musa ugi ngakeni dosa lan kalepatanipun dhumateng Gusti Allah, karana punika piyambakipun nyuwun kaparingan manah ingkang wicaksana supados saged nindakaken gesang kanthi sak leresipun. Nabi Musa mungkasi pandonganipun srana nyuwun berkah saking Gusti Allah supados sih kamirahaning Gusti Allah tansah ngayomi piyambakipun, sarta nyuwun supados Gusti Allah kersa nyantosaaken tumindak gesangipun.

Kita minangka tiyang sepuh, ugi kepengin supados lare-lare kita punika nggadhahana gesang ingkang kebak kawicaksanan. Punika dados kekudangan kita tiyang sepuh tumrap para lare. Ananging ugi gesang kita minangka tiyang sepuh ugi nedahaken gesang ingkang wicaksana. Gesang kita punika kedah kalandesan manah ingkang wicaksana, manah ingkang saged nimbang prekawis ingkang sae punapa awon, tumindak ingkang becik punapa ala. Awit saking punika, sumangga kita nindakaken gesang kanthi wicaksana. Kita nyuwun dhumateng Gusti Allah supados kaparingan kawicaksanan, amrih gesang kita saged dados berkah kangge sesami. 

(Pdt. Adhitya CN)